Είχαν περάσει εννέα μήνες από τότε που η Πάναγνη Κόρη της Ναζαρέτ είχε πεί στον Αρχάγγελο Γαβριήλ «ιδού η δούλη Κυρίου».
Στην ιστορία του κόσμου κυριαρχούσαν τότε οι Ρωμαίοι. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πανίσχυρη και απέραντη. Απλωνόταν σε Ανατολή και Δύση, σε όλο το γνωστό εκείνη την εποχή κόσμο. Ακριβώς γι’ αυτό θέλησε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας – Καίσαρας Αύγουστος – να γνωρίσει πόσοι είναι οι υπήκοοι του. Τα οικονομικά του κράτους θα αυξάνονταν πολύ, όταν όλοι οι υπήκοοι ήταν γραμμένοι στους δημόσιους φορολογικούς καταλόγους. Για τους λόγους αυτούς διέταξε γενική απογραφή. Κι έπρεπε καθένας Ρωμαίος υπήκοος να γράφει στους καταλόγους του κράτους, να απογράφει. Έτσι άρχισε μία τεράστια μετακίνηση πληθυσμού.
Ρωμαϊκή επαρχία ήταν και η Ιουδαία τότε. Έπρεπε λοιπόν και κάθε Ιουδαίος να απογραφεί στην πόλη απ΄ όπου καταγόταν η οικογένειά του.Επομένως και ο Ιωσήφ με τη Μαριάμ. Ο Ιωσήφ ήταν ο σεβάσμιος και θεοσεβής εκείνος άνδρας, με τον οποίον είχαν αρραβωνιάσει τη Μαριάμ οι συγγενείς της. Ο Θεός του είχε αναθέσει, στέλνοντάς του γι’αυτό το λόγο τον Άγγελο Του Γαβριήλ, να γίνει προστάτης και φύλακας αυτής της αγνής Κόρης, της Μαριάμ, που βάσταζε στα πάναγνα σπλάγχνα της τον Υιό του Θεού.
Ο Ιωσήφ καταγόταν από την πόλη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, την πόλη του βασιλιά Δαβίδ. Εκεί έπρεπε να απογραφεί. Ξεκίνησε λοιπόν μαζί με τη Μαριάμ από την περιοχή της Γαλιλαίας, όπου βρισκόταν η Ναζαρέτ, για την περιοχή της Ιουδαίας, όπου βρισκόταν η Βηθλεέμ. Η απόσταση ήταν μεγάλη, το ταξίδι μακρινό, τα μέσα πρωτόγονα. Και πέρασαν οι ευλογημένοι αυτοί άνθρωποι μέσα από όλες τις ταλαιπωρίες αυτού του μακρινού ταξιδιού, ενώ πλησίαζαν οι ημέρες η Μαριάμ να γίνει μητέρα.
Όταν πια κατάκοποι έφθασαν στη Βηθλεέμ, κατευθύνθηκαν στο πανδοχείο της, για να περάσουν την νύχτα. Αλλά εκεί συνάντησαν πολύ μεγάλη δυσκολία. Γιατί είχε μαζευθεί πολύς κόσμος. Και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για την ιδιαίτερη ανάγκη που είχε η σεμνή Κόρη, η Μαριάμ. Καθένας εκεί φρόντιζε μόνο για το πως θα εξασφαλίσει μια θέση για τον εαυτό του. Τίποτε άλλο. Αδιαφορία πλήρης για τους άλλους. Έτσι δε βρέθηκε γι’ αυτούς τόπος στο πανδοχείο: «ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλήματι».Κανένας δεν κατάλαβε ότι κοντα τους θα γεννιόταν ο Θεός !
Έτσι η Παρθένος Κόρη και ο Προστάτης της Ιωσήφ, μετά από πολλές αναζητήσεις, κατέφυγαν σε ο’τι βρήκανε: ’ ένα σταύλο ζώων, μέσα σε μια σπηλιά! Και εκεί η Κεχαρητωμένη Μαρία, που ο Θεός
την είχε διαλέξει για την πιο μεγάλη αποστολή στον κόσμο, γέννησε εκείνη την παγερή νύχτα τον Υιό της. Τον τύλιξε με ότι καθαρό ρουχαλάκι είχε μαζί της για την ώρα αυτή και τον απόθεσε με απέραντη στοργή και σεβασμό εκεί όπου οι άνθρωποι έβαζαν τροφή για τα ζώα τους, στη φάτνη, για να είναι ασφαλισμένος σε καθαρό μέρος, μέσα στη ζεστασιά από τα χνώτα των ζώων.
Έτσι γεννήθηκε ο Υιός της Παρθένου, ο Ιησούς Χριστός!
Έτσι ήρθε στη γη μας ο Θεός, το Δεύτερο [Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Ταπεινά και αθόρυβα. Ενώ ήταν τέλειος Θεός, έγινε και τέλειος Άνθρωπος. Κατέβηκε ο Θεός από τον Ουρανό στη γη, για να ανεβάσει από τη γη στον Ουρανό τον άνθρωπο.
Τι ταπείνωση του Θεού! Αλλά και τι άπειρη σοφία!
Και τι απέραντη αγάπη στον άνθρωπο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου